Lanetli Savaş Lord'un Dağı

Harkoon’Teven dinleniyordu ve ordusunu izliyordu. Ayrıca ordusu ile arkadaşça bir ilişkiye sahiptir. Onları çok iyi biliyordu ve bunların çoğunun adını biliyordu. Yarım dakika sonra onlara bir intihar görevi verdi. Genç imparator Gato’Rahun dünyada neler olduğu hakkında bir bilgiye ve deneyime sahip değildi.Ayrıca aralarında ki güç farklılıklarını görmüyor ve deneyimli ordusu büyük bir tehlikeye sürükleniyordu. Askerler bunu beklemiyordu. Alp barbarları Sis Dağlarının çevresini ay boyunca saldırıları ile tacize uğrattı. Bütün insanları öldürüp, yapılara zarar verdiler. Bu eski bir problemdi ancak son birkaç ay içinde akınların sayısı arttı ve onlar imparatorluğun merkezine daha yakınlaştı. İmparator artık buna dayanamadı. İmparator ona yapılan uyarıları dinleseydi ve seçkin ordusunu ölüme sürüklemeseydi bunlar olmayacaktı. Birileri ona bunu söyledi fakat o sadece ağız kavgası etti ve dinlemedi. O aptal barbarlar onun tecrübeli ve iyi eğitilmiş asker yenemez diye düşündü. Harkoon düşmanlar hakkında bilgi almak için her yolu denedi. Tahminine göre düşmanın sayısı kendi askerlerinden tam on kat daha fazlaydı. Barbarlar medeniyetten uzakta, olumsuz koşullarda ve dağlarda küçük yerleşim alanlarında yaşarlar. Onların kendileri için gıda üretmek için iyi bir arazisi yoktu, insanları ziyaretlerinde genellikle zengin yiyecek, içecek ve kıyafet edinirler. Barbarlar çok tahammüllü yaratıklardır ve iyi mücadele ederler. Bu tembel insanlara verimli toprak alanlarında yetişen ürünleri tüketmek için layık olmadıklarını düşünüyorlardı. Barbarlar genellikle şafak öncesi çiftçiler ve ailelerine saldırırlar.Çiftçiler sürekli ölüyordu çünkü onlar iyi silahlara sahip değillerdi. Sadece tırpanlar, baltalar ve kürekleri vardı. Barbarlar kadın kaçırır, hayvanları ve tarlaları ateşe verirler.Zaferleri ile bayram ederler. İnsanlar için felaket, barbarlar için büyük zevkti. Şimdi, sadece üç yüz asker barbarlara karşı kazanmak için Harkoon liderliğindeki dağlara doğru yürüdüler. Liderleri hiçbir şansı olmadıklarını biliyordu, rakibin sayısı üç bin idi ve onlar son mücadele için hazırlanmıştı. General elinden gelen her şeyi yapmaya çalıştı ve cesurca askerlerini savaşa başlattı.Harkoon savaşın hızlı, acımasız ve kanlı olacağını biliyordu. Savaş alanı dar bir kanyonun oldu. Barbarların stratejisi yoktu ve general bekledi, barbarlar ise çoktan askerlerine saldırmaya başladı. Başlangıçta, askerler barbarlara önemli hasar verdi. Ama zaman, rakiplerin lehine oldu.Bir barbar ölünce, yerine üç barbar çıkıyordu. Tecrübeli askerler çok fazla yorulmuştu fakat dinlenmek olmazdı. Yarım saat sonra, askerler az sayıda kalmış ve barbarlar onları kuşatmış durumdaydı. Onların şansı yoktu ve barbarlar onları katletti…

Harkoon gözlerini açtı ve nerede olduğunu ve ne olduğunu bilmiyordu.Sonra savaşı hatırladı. Ölmüş olmalıydı ama o kurtulmuş görünüyordu.O yaralanmaları hatırladı,sol omzunda kesik,sırtında ve uyluk kemiğine saplanmış oklar. O dikkatle vücudunu hareket ettiriyordu ama acıyı hissetmiyordu.O kendini tamamen sağlıklı ve sağlam hissediyordu. Nihayet, o etrafına baktı, gördükleri onu şaşırttı. Arkasında masa vardı.Masanın önünde yaşlı bir adam duruyordu. Uzun yıpranmış adam kahverengi pelerine sahip, uç kısımları zümrütlerle süslenmiş rünler bulunan oyma bir asası vardı. Yanında savaşçılar gerekirse saldırmak için hazır duruyordu.Pelerinli adam ‘Sen uyandın ve zorlu ritüelde başarılı oldun.’ dedi. ‘Hoş geldin General Harkoon! Biliyorum, kendinizi tuhaf hissediyor ve ne olduğu hakkında bir fikriniz yok.Yakında her şeyi öğreneceksiniz.’ diye ekledi. Harkoon onu dikkatle dinledi ve gerekirse kendini savunmak için hazırlıklı olarak bekledi. ‘Ben Vorodon.Benden korkmana gerek yok,sen benim yaratığımsın.’ Pelerinli adam bir gülümseme ile söyledi; ‘Onlar benim kullarım.Çok zeki yaratıklar değil fakat silah kullanmakta iyidirler.Ve benim emirlerimi uygularlar.’ ‘Bu ne demek?, Sen benim yaratığımsın?’ Harkoon sordu ve o sırada durumu değerlendirdi. Ne yapacağını planlamıştı.’Sen yaşama ait değilsin.Yaşam seni ölümsüz gibi çağırır. Sen anılar hayatta tuttu.Aslında sadece vücudun öldü.Ben şimdi senin Lordunum.Bana veya kullarıma zarar vermen mümkün değildir.Bana yardımcı olacaksın ben sorunca.’ Vorondor konuşmasını tamamladı.Bu anıdan sonra Hakoon saldırmaya çalıştı fakat hiç bir şey yapamadı.Vorondor güldü ve dedi ki: ‘Gördün, bana zarar vermye çalıştın fakat başarılı olamadan. Bir daha asla denemeye. Sen benim kölemsin, senin bedenine ve zihnine hükmediyorum.Senin yeteneklerin ve benim fikirlerim birlikte başarılı olacak, göreceksin.

Bir yıl sonra Hakoon açıkça görebiliyordu.Vorodon sürgünde ki bir kara büyücüydü ve Zorondor tarafından hüküm giydi. Çünkü yasak büyülerini kullandı.O ölümüne kadar bütüm bilim ile ilgilendi. Kaçtıktan sonra o şehri terk etti ve şehirden uzakta , dağların derinliklerinde, ormanda saklandı. O kendi imparatorluğunu kurdu ve kara büyü hakkında daha fazla ve daha çok bilgiye sahip oldu.. Vorandor orada güvende oldu.İmparatorun askerleri barbarları yenmeye ilgisi vardı. Kimse bir kaçan ve basit bir büyücüyü izlemez. Herkes bu süre boyunca Vorodon’un imparatorluk ve onun görevlilerinin sayısının büyüklüğünün arttığını unuttu. Harkoon bir ölümsüz olarak eski medeniyete dönmedi.Vorodonun da bildiği gibi, savaş barbarların zaferi ile tamamladı Barbarlar zafer ziyafeti yaptılar ve sonra tekrar dağlara gittiler. Harkoon memnundu,hemen hemen her saniye barbar öldü. Barbarlar savaş yerini terk ettikten sonra,Vorodon ve onun takipçileri oraya geldi.Takipçileri seçkin ordunun komutanını aramak zorunda kaldı. Vorodon o komutanı canlandırmanın mümkün olacağına inanıyordu ve bir bilge ve güçlü bir köle alacak. Bu bir yıl önceydi, o zamandan beri Harkoon sadakatle onun efendisine hizmetediyordu. Harkoon liderliğinde onlar basit yerleşim yerlerine saldırdı ve barbar gurubu kazandı. Vorodon yeni bir güç gösterisiyle yakında bölgeye hakim olacağını göstermek istedi. Harokoon savaşı ordusunu öldüren barbarlara karşı savaşmak için sevdi Ama Harkoonun nefret ettiği bir kişi daha vardı; İmparator! Harkoon onların ölümü için ordusunu gönderdi ve imparator intikam almak istedi.

Birkaç yıl sonra, Vorodon öldü.Harkoon efendisinin vücuduna bakıyordu. Son 20 yılda, büyücü daha eski haline geldi,nihayet zayıf vücudu geçen gece kavgadan vazgeçti. Harkoon’a göre ironik bir adam. After some years, Vorodon died. Harkoon was looking at his master’s body. In the last 20 years, the necromancer became more and more old, finally his weak body gave up the fight last night. According to Harkoon, it was a bit ironic that the man, who gave him eternal life, was not able to defeat his own weakness and died. After Vorodon’s death, it was necessary to choose a new lord. Harkoon noticed the possibility. If he can get the power, he will be able to reach his aim: take revenge on the barbarians, then on the emperor. But there was a person who had another plan. Vorodon formed an alliance with an orc tribe called Nightly Horde in the past. The orc blade master Var’Tan also wanted the power. Harkoon knew the orc is not persuadableso he had to kill him. It had to happen in front of the orcs that Harkoor can prove his aptitude and nobody will questions his position in the future. Var’Tan was an excellent warrior, he never lost battle before. He has huge build, fearful power, lot of self-confidence and desire to prove himself. Harkoon did not have an easy task but he know the orc’s abilities, and the orc only could surmize what he is capable of. Harkoon was more powerful than the orc’s earlier opponents or the orc but the orc could not know it. But he will have time to experience Harkoon’s power. The duel was on a field in the night. Tourches lighted the natural arena. Orcs, highwaymen and enslaved barbarians were waiting for the combat. They were watching as the two opponents were approaching to each other. They knew well, the winner will be the new leader. The combat was shorter than they thought. After only a half minute, Var’Tan fell before Harkoon’s foot lifeless, bleeding from more injuries. The viewers went silent for a moment then started to welcome their new lord.

Harkoon prepared for the final massacre. In the past twenty years he increased his power. If somebody tried to resist, he/she/it would suffer certain death. Only some barbarian settlements remained which were not under Harkoon’s lordship. These barbarians asked for help from the emperor. Harkoon was surprised. The hated barbarians and the hated emperor together! The undead general decided it is the time to begin the final attack. He and his armies were strong enough to confront with the emperor’s power. It did not matter that the emperor who sent them to the death died in a hunting fifteen years ago and a new emperor reigned the empire. The emperor and his people must be dead! But there is one more thing for he had to search first. Man said that a magical gate opened among the mountains and it connects the human world with the hell. He wanted to know is it a newer opponent or only a rumor. First he had to look for it, then the emperor can come. Harkoon did not hurry, he is undead, he has time.